سید حسین عالمی بلخی، رئیس دبیرخانه شورای علمای شیعه افغانستان، گفت که در دوران حکومت طالبان به خواسته‌های جامعه شیعه این کشور پاسخ مثبت داده نشده است.    

او در یک سخنرانی در کابل از طالبان خواست که فقه جعفری را به‌رسمیت بشناسند و در دانشگاه‌ها هم فقه و عقاید شیعه آموزش داده شود.  

تلویزیون تمدن گزارش داد که بلخی تاکید کرده است که باید جامعه اهل تشیع در سیاست هم حضور داشته باشند.    

او گفت: «مردم شیعه و جامعه شیعه همیشه آمادگی همکاری و همگامی با این حکومت یا امارت اسلامی را داشته‌اند، اما خواسته‌هایی هم در این مورد داشتند. با تاسف عرض می‌کنم که طی مدت سه سال به خواسته‌های آن‌ها پاسخ مثبت داده نشده است.»   

او افزود که در برخی مواقع دادگاه‌های طالبان و حوزه‌های پلیس این گروه حل و فصل دعوای اهل تشیع را به علمای این قشر می‌سپارند، اما باید در دادگاه‌ها برای اهل تشیع بر اساس فقه جعفری تصمیم‌گیری شود.    

او تصریح کرد: «ما برای همدل و همراه شدن، متحد شدن توقع و انتظار تحمل و پذیرش طرفین را داریم. شیعه در افغانستان جمعیت کمی نیست. ۱۰ میلیون آدم روی زمین راه می‌رود و نمی‌شود که این ۱۰ میلیون جمعیت را نادیده گرفت.»   

این برای چندمین بار متوالی است که علمای اهل تشیع از طالبان می‌خواهند که فقه جعفری و اجازه آموزش عقاید آن‌ها در دانشگاه‌ها به‌ویژه در استان‌های با اکثریت اهل تشیع را به‌رسمیت‌ بشناسند، اما طالبان به این درخواست‌ها پاسخ مثبت نداده‌اند.   

رژیم طالبان مذهب حنفی را مذهب اصلی افغانستان اعلام کرده‌اند و قوانین و دادگاه‌های رژیم طالبان از مذهب حنفی پیروی می‌کنند. گفته می‌شود که در ارتباط با پرونده‌های اهل تشیع نیز بر اساس اصول مذهب حنفی در دادگاه‌های طالبان تصمیم‌گیری می‌شود.   

از سوی دیگر هم، تلویزیون ملی افغانستان تحت کنترل طالبان گزارش داد که شماری از علمای تشیع در شهر کابل اعلام کردند که از حکومت طالبان حمایت کرده‌اند.   

سید هاشم جوادی بلخابی، یکی از علمای تشیع در کابل، گفت: «ما از نظام خود، از حکومت خود و از رهبران خود به نحوه شایسته در فضای واقعی و مجازی دفاع می‌کنیم.»  

طالبان محدودیت‌هایی برای برگزاری مراسم مذهبی اهل تشیع در افغانستان وضع کرده‌اند و به بهانه تهدید شاخه خراسان دولت اسلامی (داعش) از آن‌ها می‌خواهند که مراسم‌هایشان را در داخل مساجد و تکایا برگزار کنند و از راهپیمایی و گشت‌زنی جلوگیری کنند.  

حکومت طالبان به انحصار شدید قدرت متهم است و در بدنه حکومت آن‌ها تنها چند چهره شیعه‌مذهب به‌طور نمادین مشغول به کارند و نقش چندانی در حکومتداری ندارند. رژیم طالبان با اشاره به حضور آن‌ها، مدعی است که حکومت آن‌ها «فراگیر» است. هیچ فردی از جامعه تشیع افغانستان در مسندهای مهم نظامی در رژیم طالبان گمارده نشده است و معدود چهره‌های اهل تشیع هم در رده‌های پایین نظامی کار می‌کنند. طالبان در استان‌هایی با اکثریت جمعیت تشیع نیز مقام‌ها را از میان نیروی‌های خودشان گزینش کرده‌اند و نخواستند که در حکومتداری محلی به اهل تشیع سهمی بدهند.